Όμως, αφού ο συγγραφέας είναι μέλος της Α.Κί.Σ. και επειδή το καταστατικό μας περιλαμβάνει στους στόχους "την προβολή και ανάδειξη προς την ελληνική κοινωνία του συγγραφικού, επιστημονικού, λογοτεχνικού, καλλιτεχνικού και γενικότερα πολιτιστικού έργου των προερχομένων από τις ΕΔ συναδέλφων" ως υπεύθυνος, τότε,  διαχειριστής του δικτυοτόπου μας και της ηλεκτρονικής γραμματείας, "ανέβασα" την πρόσκληση στο μπλογκ και την έστειλα σε όλα τα μέλη μας. Δεν γνωρίζω αν η παρουσίαση του βιβλίου ήταν επιτυχής και ποια η πορεία του μέχρι σήμερα.Τον συγγραφέα συνάδελφο Γιώργο Αθανασίου δεν τον γνωριζω προσωπικώς, αλλά μια επιστολή του που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο με τίτλο "Παύσις" και που αναρτήσαμε και εδώ μου κίνησε την περιέργεια να προμηθευτώ αυτό το βιβλίο. Όχι για να το διαβάσω αρχικώς, αλλά για να το δωρίσω σε συγγενικό μου πρόσωπο , που σε λίγες ημέρες θα ανοίξει τα φτερά του, ως Ανθυπολοχαγός, σε μονάδες του Στρατού μας. Έτσι το παρήγγειλα από τον συγγραφέα και μπήκα στον πειρασμό να το διαβάσω. Ομολογώ ότι εξεπλάγην ευχάριστα διότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό και πολύ ενδιαφέρον πόνημα.

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας απλή και άμεση, αλλά με λέξεις που δύσκολα συναντάς στην καθημερινότητα και κυρίως μέσα στα στρατιωτικά κείμενα. Πολύ πλούσια, πραγματικό παράδειγμα της δύναμης των ξεχασμένων λέξεων της γλώσσας μας. Σταχυολογώ μερικές: κλαυσίγελου, κλασαυχενισμούς, αναφανδόν, μνημοκτονίας, οιστρηλασία, ετερόνομος, εμβρυουλκού, προσκύρωσε, συνελόντι ειπείν, ολομέρεια, οιμωγές, ογκηθμούς, ενδορφινών, καλλίκομοι, άθυρμα, ορρωδείτε, μορμολύκειο, ορθοέπεια, καλλικέλαδοι, απίσχνανση, νυχτοπαρωρίτης, ουρανομήκη, ολβιότητα, αροτρίωνε, βορβοροφόρα, συνδήκτωρες, αδολέσχης, αναντιλέκτως, φληναφήματα κλπ.Το βιβλίο χωρίζεται σε κεφάλαια όπως "η ενσυνείδητη πειθαρχία", "διά του παραδείγματος", "η ελληνική γλώσσα,θεμέλιος λίθος", "ο μεγάλος κρυμμένος εχθρός", "το μυστικό" κ.α. όλα καλογραμμένα και που φέρνουν μνήμες και εικόνες της στρατιωτικής ζωής σε όσους ζήσαμε στις μονάδες και τα επιτελεία. Σίγουρα θα βρούμε δικές μας αναμνήσεις, προσωπικές επιτυχίες αλλά και λάθη μας.Ο συγγραφέας αναφερόμενος στο βιβλίο του μας λέει: "Είναι ενθέρμως ευκταίο η φλόγα της "Επιτυχημένης Επιβίωσης" να ανάψει όσα περισσότερα παγωμένα, τρεμάμενα, μισοσβησμένα, σβησμένα, λιωμένα κεράκια γίνεται. Ο συγγραφέας δεν είναι η κύρια φλόγα παρά ένα κεράκι που άναψε από άλλα κεριά και σταδιακά δυνάμωσε η φλόγα του".Θα τολμήσω να πω ότι η επιλογή του τίτλου του βιβλίου το αδικεί. Κατά τη γνώμη μου ο τίτλος θα έπρεπε να ήταν: "Πώς θα αγαπήσετε το λειτούργημα του στρατιωτικού και πώς θα γίνετε καλύτεροι επαγγελματίες", διότι στην ουσία περί αυτού πρόκειται. Σε όλο το βιβλίο αντανακλάται η αγάπη του συγγραφέα προς τον στρατιωτικό βίο και τις αξίες εκείνες που καθιστούν τον στρατιωτικό επαγγελματία, με την σωστή έννοια του όρου και όχι ως βιοπορισμού.Θα πρότεινα αυτό το βιβλίο να το προμηθεύονται οι στρατιωτικές σχολές αξιωματικών και υπαξιωματικών και να το δίδουν ως δώρο στους αποφοίτους Λχίες και Ανθυπολοχαγούς. Σίγουρα θα άλλαζε την γενική αντίληψη, τη στάση και συμπεριφορά αρκετών επ' ωφελεία του εαυτού τους και του στρατεύματος.Και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Γιώργο Αθανασίου που γράφει σε κάποιο σημείο, αναφερόμενος στο βιβλίο του: "Αν κάποιος επιθυμεί να διάγει υπηρεσιακό βίο ήσυχο, αμέριμνο, με "ό,τι προβλέπεται" και μόνο (με την τυπική έννοια του όρου) με απλή είσοδο-έξοδο από το στρατόπεδο στην προβλεπόμενη ώρα, με ανούσια, άνοστη και άγευστη καθημερινότητα, τότε ας αφήσει το βιβλίο αυτήν τη στιγμή!"Συγχαίρω δημοσίως τον συνάδελφο Γιώργο Αθανασίου για το πόνημά του και προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους ε.ε. και ε.α. συναδέλφους να το προμηθευτούν, όχι μόνο για να επιβραβεύσουν την προσπάθεια του συναδέλφου μας, αλλά για να το δωρίσουν σε μικρούς αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, με την βεβαιότητα ότι θα αποτελέσει χρήσιμο οδηγό στην επαγγελματική τους εξέλιξη. 

Common sence, blogspot

Φωτογραφίες και παρουσίαση του βιβλίου

Κranos.gr,  Βιβλιοπαρουσίαση