Τέσσερις φίλες ή μήπως περισσότερες; Φίλες για πάντα ή απλώς φίλες της μίας βραδιάς; Αν η λέξη φιλία μοιάζει με την λέξη φίδια, δεν θα πρέπει να είναι τυχαίο. Τέσσερα κορίτσια δοκιμάζουν την τύχη και την αντοχή τους, μαζί και τη δική μας. Ξίφη και πρώτα φιλιά, απογοητεύσεις και αρώματα, αλλαγές και μεταμορφώσεις, λάθη και μπράβο, μικρά βήματα και άλματα, φιλοδοξίες και πάθη, αμφιβολίες και όνειρα, ναι και όχι, πρέπει και μη, σε ασπρόμαυρο και έγχρωμο φόντο, ανάλογα με τη δεκαετία. Και τη διάθεση.

Γιατί αν δεν πρέπει να τα μοιράζονται όλα οι φίλες, τότε ποιο το νόημα της φιλίας; Η Πελούσα Τσαντάκη αγαπά τις ηρωίδες της και δεν θέλει να τις εκθέσει. Αν περιμένετε να διαβάσετε ένα βιβλίο για τις ανθρώπινες σχέσεις ή όλα αυτά που λένε τα κορίτσια, μικρά και μεγάλα μεταξύ τους, μην χάνετε χρόνο. Γιατί μέσα στο «Αν έχεις τέτοιες φίλες», είμαστε όλοι εμείς. Άρα θα διαβάσουμε την αλήθεια μας.

Για το παρελθόν, το παρόν κυρίως. Κι ας μην έχουμε ούτε μία ρυτίδα, κι ας τρέμουμε το νυστέρι. Η ανάγνωση τουλάχιστον θα είναι αναίμακτη. Απλώς μην εμπιστευτείτε όλες τις ηρωίδες. Όχι ακόμη.

Τι λένε τελικά οι φίλες μεταξύ τους; Ιστορίες της σιωπής και της ψυχής. Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε γυναίκες που σκέφτονται και λειτουργούν σαν άνδρες και άνδρες που υποκλίνονται στη γυναικεία πανουργία. Μια ιστορία για γυναίκες στην προ-μπότοξ εποχή. Γιατί μια λάθος επιλογή μπορεί να σε καταστρέψει…