Επιστολή αναγνώστη προς στις εκδόσεις Οσελότος

Όταν αρχίσει κανείς να διαβάζει αυτή την αφήγηση του Άγγελου Παπαηλία, δεν μπορεί να διακόψει μέχρι να φτάσει στο τέλος. Μέσα από την απροσδόκητη, κάποιες στιγμές σχεδόν σουρεαλιστική ερωτική ιστορία μιας νεαρής κοπέλας κι ενός έφηβου, απεικονίζονται τα πάθη, οι μικρότητες, η εκμετάλλευση, στα πρώτα χρόνια της μεταπολεμικής Ελλάδας (σε τελική ανάλυση όχι μόνο της μεταπολεμικής). Η ανεπιτήδευτη γραφή του σε κερδίζει από τις πρώτες σελίδες και ζωντανεύει, θα ’λεγα κάπως σαν κινηματογραφική ταινία, βιωματικές καταστάσεις, έτσι ώστε η επικοινωνία με τον αναγνώστη να αποκτά μια γοητευτική αμεσότητα. Η ιστορία διακόπτεται κάθε τόσο και συμπληρώνεται από μια πυκνή κριτική σύνοψη των γεγονότων της εποχής, για να μας φτάσει ως τις γκρίζες μέρες μας. Ο αναγνώστης όμως δεν θα μείνει με μια πικρή γεύση τελειώνοντας αυτό το βιβλίο. Ο Παπαηλίας αφήνει μια χαραμάδα ελπίδας στους νέους ανθρώπους, καλώντας τους να γυρίσουν την πλάτη σε όλα όσα μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο και να πάρουν την τύχη στα χέρια τους.

Φοίβος Βερδελής, Αρχιτέκτων

Απρίλης 2011

Email αναγνώστριας
Αύγουστος 2011
Κύριε Παπαηλία,
Θέλω να σας συγχαρώ για το βιβλίο σας «Στο τέλος έρχεται ο λογαριασμός» που διάβασα στη διάρκεια των διακοπών μου.
Συγχαρητήρια επίσης για το θάρρος και την τόλμη που είχατε, να πείτε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, σε μια εποχή που η πατρίδα μας δοκιμάζεται! Θα μπορούσα να σας γράψω και άλλα πολλά, αλλά νομίζω πως και το βιβλίο σας τα λέει όλα! Μπράβο σας!!

Στέλλα Ζάμπαση, Παγκράτι – Αθήνα